Eskişehir‘de 75 yaşındaki Yavuz Yaşıt, gençlik yıllarından bu yana biriktirdiği antika yapıtları sergiliyor.
Eskişehir’in Sivrihisar ilçesinde dünyaya gelen Yavuz Yaşıt, erken yaşlarda başladığı hobisini sürdürerek emekliliğinden sonra koleksiyoner olmaya karar verdi. Uzun yıllar sürücülük yapan Yaşıt, 2. Dünya Savaşı yıllarından günümüze uzanan Fazla geniş bir antika eser koleksiyonunun sahibi.
Antika yapıtların yanındayken epeyce huzurlu hissettiğini belirten Yavuz Yaşıt satmaya karar verdiği antika yapıtlarını dükkanında, satmak istemediği antika yapıtları ise geniş bir salonun içerisinde koruma ediyor. Yapıtların birçoklarını İstanbul ve Ankara üzere Aka kentlerden edinen Yaşıt, gençlik yıllarının Kıymetli bir kısmını koleksiyon yapmak için sarf ettiğini söyledi.
Eserlerin giderek çoğalmasıyla Bir arada 1990 yılında büsbütün koleksiyonerliğe yönelen Yaşıt, yapıtların meskenine sığmaması nedeniyle kısa bir mühlet sonra antika dükkanı açtı. eser koleksiyonunun genişlemesiyle bütün yapıtları geniş bir stant içerisinde toparlamaya karar veren Yavuz Yaşıt, yapıtlarının değer biçilemez olduğuna dikkat çekerek “Alınan şeyler epey değerli, bundan Dolayı maddi tarafını ikinci plana atıyorum. Birden fazla koleksiyoner böyledir. Bir antika eser alınacağında pazarlık pek yapılmaz; zira yapıtın bedeli ortadadır. mesela birisi nadide bir yapıtımı almak isterse asla pazarlık kabul etmem. Yapıtın bedeli neyse odur. Bir antikanın bedelini fakat Meydan ve satan şahıs bilir, zira her koleksiyoner yapıtlarını severek koruma eder.” sözlerini kullandı.
Yavuz Yaşıt AA muhabirine, birden fazla yapıtın yalnızca kendisinde bulunduğunu Anlatım ederek, satışının Mümkün olmadığını belirtti. Her tarihi devirden eser bulunduran Yaşıt’ın koleksiyonunda Özellikle antika radyolar Aka bir yer kaplıyor. Antika radyolara Özel bir ilgisinin bulunduğunu belirten Yaşıt’ın koleksiyonunda tıpkı vakitte 1940 ve 70’li yıllardan kalma Özel eserler de bulunuyor. Yaşıt, koleksiyonundaki yapıtların kimilerini üreticilerinin bile bulamadığını belirterek şunları söyledi:
“Örneğin eski model bir piyano var; bu modeli yalnızca bende var, Öbür kimsede yok. Nadide bisikletler de var. 2. Dünya Savaşı sırasında Almanya’da kullanılan bir bisiklet. Bir de eski bir buzdolabı firmasının Özel olarak ürettiği 1970’lerde kullanılan Fransız-Amerikan imali bir bisiklet var, ‘bonanza’ diye geçiyor. Bu bisikleti o firmanın çalışanları bile bulamıyor.”
Yorum Yok