İBRAHİM YOZOĞLU/ÖMER FARUK CEBECİ – Hatay’ın Defne ilçesinde depremzedeler için kurulan çadır kentteki çocuklar, kendileriyle tıpkı mukadderatı 1999 zelzelesinde yaşayan tiyatro oyuncusu Celil Cinemre’nin yardımlarıyla acılarını unutmaya çabalıyor.
Kocaeli’de Çeşitli tiyatro topluluklarıyla temsiller veren, 6 Şubat’taki Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin akabinde Defne’de aktiflik gösteren Kocaeli Büyükşehir Belediyesi kent Tiyatroları grubuna iç olan Celil Cinemre, AA muhabirine, 17 Ağustos 1999 sarsıntısına 7 yaşındayken ailesiyle Gölcük’teki konutlarında yakalandıklarını söyledi.
Kendisini enkazdan çıkaran babasının, annesini kurtarmak isterken artçı sarsıntıda hayatını kaybettiğini Anlatım eden Cinemre, annesine ise daha sonra sağ ulaşıldığını anlattı.
O enkazda babasını kaybetmiş bir çocuk olarak bu sarsıntılarda çocukların durumuna duyarsız kalamayacağını anlatan Cinemre, Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların akabinde televizyonda çocukları görünce geçmişte yaşadıklarının gözünün önünden geçtiğini, “benim orada olmam lazım” diyerek yola çıktığını söyledi.
Aynı acıları yaşamış biri olarak o çocukları kendisinden daha güzel kimsenin anlayamayacağını düşündüğünü lisana getiren Cinemre, gelmeden Evvel arkadaşlarıyla neler yapabileceklerine ait konuştuklarını, kendisinin “özel hiçbir şey yapmamıza gerek yok çocuklarla sohbet edelim yeter” dediğini anlattı.
Cinemre, şöyle konuştu:
“Kendimden biliyorum. Ben bir palyaço ağabeyle oturup sabahlara kadar sohbet ettiğimi biliyorum. Yaklaşık 4 yıllık bir çadır hayatımız oldu. Palyaço ağabeyler gelirdi. Ben orada birini abi edinmiştim. Her gün yanına gidiyordum. Oturuyorduk resmen ona içimi dökmüştüm. Oyun haricinde de o konuşma bana Fazla yeterli gelmişti. Zira annene, babana, ablana yahut abine anlatamıyorsun. Onlar üzülür, beni ağlarken görürler, annemi üzerim diye düşünüyorsun. ancak bir diğerine anlattığın Vakit seni dinliyor en azından. Sana öğüt verebiliyor. Burada da biz artık o misyonu üstlendik. Bana ne yapıldıysa, ben nasıl atlattıysam burada da onlara o biçimde Yardımcı oluyorum.”
“Ben aslında kendimi dinliyorum”
Çadır kentteki çocuklar için oyun ve etkinlikler sahnelediklerini, kalan vakitlerde da çadırların ortasında gezerek gördüğü çocuklarla vakit geçirdiğini anlatan Cinemre, birden fazla çocuğun kendisini tanıdığını anlattı.
Sıklıkla Karagöz kostümü giydiği için çocukların kendisini “Karagöz amca” olarak çağırdığını belirten Cinemre, şöyle devam etti:
“Yanıma gelip, ‘Karagöz amca ne yapıyorsun, gel top oynayalım’ diyorlar. Hatta dün bir çocuk geldi, ‘Karagöz amca bunlar geçecek değil mi?’ diyor, ‘geçecek’ diyorum. Şu Lahza anlatırken bile Fazla farklı hisler yaşıyorum. Nasıl karşılık vereceğini bilemiyorsun o an. O bana soruyor, anlatıyor ancak burada çocukları dinlerken ben aslında kendimi dinliyorum üzere bir şey oluyor.”
Çocukların kendisine sorduğu soruları kendisinin de 7 yaşında sorduğunu hatırladığını söyleyen Cinemre, onların gelecekte yaşayacakları hisleri da âlâ bildiği için gerçek halde yönlendirmeye efor ettiğini lisana getirdi.
Yorum Yok